,.my morning routine? i wake up.,.,. put my clothes on.,,.,. and go home.,,..,dP<3 📸 @chrisfucilephotography ❤️ 26/07/21 najdrozsza ingo, spotkalem dzis F. na ulicy tam gdzie krzyzuja sie zapachy kebaba z rurkami ze smietana... 30stycznia i spokojna(?)..razem z nim poszlismy do J. Zly pomysl! J. zgaszony, przygnebiony czyms i jeszcze czyms i jeszcze czyms i jeszcze czyms...nic sie nie zmienil,...a to juz z 15lat minelo jak go znamy....sluchac sie tego nie dalo ale nie mow mu... F. ni z gruszki ni z pietruszki najpierw spytal J. czy pamieta jaka praryba mieszka w polsce ktora oddycha kroczem..??.bez koma...a potem przysiadl sie do H. i tylko z daleka dolatywaly mnie zdania “bla bla tylko dwa razy w zyciu jadlem ludzkie mieso”....jezu...zapomnialem jak go nie znosze...woda na moj mlyn... ale tez mu nie mow<3 hehe wole bardziej filozofie H:”swiat skonczyl sie w xvii wieku,my jestesmy snami ludzi,ktorzy wtedy snili”....lubie tez jej poezje.....nasza biala roza...z leciutka tylko korozja na brzegach platkow...jak to powiedziala kiedys pani K.od polskiego... ....pililem sie do wyjscia i widzialem ze J. tez sie meczy.... poznym wieczorem M. odprowadzil mnie pod zamek. po drodze, pusta wielka polana - jak stadion...tam jak reflektor wdarl sie miedzy nas ksiezyc... bylem kiedys na tym placu w cyrku.. nie pamietam za duzo wiem tylko ze to bylo tu i ze niesamowicie i tajemniczo pachnialo klatkami i ze ugryzlem mojego dziadka w reke, poniewaz nie pozwalal mi zbyt blisko podchodzic do zwierzat.... M. zawsze mnie pyta dziwne rzeczy np czym sie rozni prawdziwek od maslaka i sie smieje ze nie wiem..krysztalowy czlowiek,...przez niego swiat przesacza sie jak przez taka gruba szkolna bibule juz zamortyzowany i nie rozumie on ze mozna nie interesowac sie grzybami.... wgl zapomnialem zajsc wczoraj nad glebokie a to ostatni moj dzien tutaj...jak moglem? to jezioro ktorego krysztalowa zielen obmywala nas, tulila i leczyla? to jezioro nad ktorym 10lat temu jaralilismy dopalacze??? hehe To jezioro jest mi nagle nie po drodze???!??! eh ja w miedzyrzeczu zawsze jestem taki nostalgiczny...wdzieczny chocby kwiatom i porostom..za to, ze nadal tu sa i se rosna.... miedzyrzecz to stan umyslu jakbys to powiedziala. pozdrawiam twoj lukasz